بسم الله الرّحمن الرّحیم
براى من افتخار و شرف است که در جمع خانوادههاى معظم شهیدان و بازماندگان افرادى که برترین عناصر انسانى زمان ما بودند و در جمع جانبازان عزیز که شهیدان زندهى دوران ما هستند، حضور پیدا کنم.
خانوادهى شهیدان و ایثارگران از نظر
تأثیر و ارزش رفتار و حرکت، فقط با خود شهدا قابل مقایسه هستند؛ با هیچ قشر
دیگرى در انقلاب، این مجموعه قابل مقایسه نیستند. ارزش آن مادران و پدران،
آن همسران و فرزندان و بازماندگان که حرمت خون شهیدشان را حفظ کردند و
خودشان با صبرشان، با گذشتشان مظهر دیگرى شدند از فداکارى در پیشبرد اهداف
انقلاب، این است که یکى از مؤثرترین و نقشآفرینترین عناصر کشورند.
نمیخواهیم تعارف کنیم یا خوشامد بگوئیم؛ میخواهیم حقیقت مطلب آنچنان که
هست، روشن شود.
یک ملت با آرمانهاى بلند و اهداف مقدس و والا در مقابل
جبههى وسیع دشمنىهاى کینهتوزانه، براى رسیدن به این هدفها و آرمان چه
کار باید بکند؟ جز همت، جز عزم راسخ، جز ورود در میدانهاى خطر، جز خطرپذیرى
و آمادگى براى رویاروئى با حوادث، کار دیگرى میتواند بکند؟ و ملت ما این
کار را کرد. ملت ما به دنبال آرمانها و هدفهاى والاى انقلاب اسلامى در
مواجههى با دنیاى نکبتبار کفر و استکبار و کینتوزىهاى قدرتهاى سلطهطلب
شرق و غرب حرکت کرد و عزم راسخ نشان داد. مظهر این عزم راسخ در یک دورهى
طولانى، همان جوانانى بودند که به تعبیر توصیف کنندهى شهدا کربلا «لبسوا
القلوب على الدّروع کأنّهم یتهافتون الى ذهاب الأنفس»؛ دلها را بر روى
زرهها پوشیدند و به استقبال خطر رفتند؛ عاشقانه وارد میدان شدند و جان
گرامى و عزیزشان در مقابل آن آرمانها در نظرشان کوچک شد. با چنین عزمى، با
چنین اقتدار معنوى و روحىاى رفتند و در میدانها ایستادند. مقاومت آنها
توانست زانوى جبههى متحد کفر و استکبار را خم کند، او را از پا در آورد و
از میدان خارج کند. این کار را جوانهاى ما کردند.
ادامه مطلب ...